چه احساسی دارید وقتی فرزندتان از مدرسه برمی گردد و از تنبیه بدنی خودش توسط معلم شکایت میکند؟ تنبیه بدنی به هرگونه ضرب و جرح یا رفتار غیرقابل قبول اطلاق میشود! اکنون باید چه کار کنید؟ آیا از این سیستم انضباطی حمایت میکنید یا با دلسوزی و همدردی درباره اتفاقی که افتاده با فرزندتان حرف میزنید؟ این تجارب بر سلامت روحی کودک تاثیر میگذارد، دوران رویایی کودکی را بر هم میزند و آینده او را نیز خراب میکند.
ما درباره تنبیه بدنی شدید کودکان در برخی مدارس یا حتی خانوادهها شنیدهایم! فقط تصور کنید یک کودک چگونه میتواند با چنین پدر و مادر و معلم سختگیری کنار بیاید! بررسیهای در روانشناسی کودک نشان میدهد کودکانی که تنبیه بدنی میشوند در دوران بزرگسالی بیشتر پرخاش میکنند. آنها از کتک زدن به عنوان ابزاری برای درس دادن به دیگران استفاده میکنند و در نتیجه زندگی مشترک خشونتآمیزی خواهند داشت. این کودکان بیشتر از سایرین قربانی سوء استفاده، جرم و جنایت و خشونت میشوند. شما به عنوان یک پدر یا مادر مسئول باید از عواقب تربیت کودک خود به وسيله تنبیه بدنی آگاه باشید.
عواقب تنبیه بدنی کودکان
- اعتماد به نفس آنها از بین میرود و در نتیجه تا مدتها با یک حس ناامنی و ترس از جامعه زندگی میکنند.
- تنبیه بدنی استقلال کودک را از او میگیرد و موجب میشود در ادامه فقط یک مطیع و برده باقی بماند.
- احساسات بد در وجود او فوران میکند. غم و اندوه و اضطراب مزمن، برای او همیشگی میشود.
- تنبیه بدنی سدی قوی در برابر کودک و والدین میسازد و ارتباط آنها با هم از بین میرود.
- احساس رها شدن، تنهایی و عدم توجه در کودک شکل میگیرد.
- مانع از یادگیری مهارتهای ارتباطی اجتماعی میشود.
- کوک نسبت به همسالان خود و به خصوص در مدرسه رفتاری تهاجمی و خشونت آمیز خواهد داشت.
- کودکانی که تنبیه بدنی میشوند خلاقیت و هوش هیجانی کمتری نسبت به سایر کودکان خواهند داشت.
- توانایی شناختی کودک از بین میرود.
- در ذهن آنها این ایده به وجود میآید که بهترین راه حل مناقشات و مشکلات؛ خشونت و درگیریهای فیزیکی است.
- باعث نابهنجاری رفتاری در اجتماع میشود مثل سرقت، تخریب اموال، خرابکاری و…
یادگیری کودک از رفتارهای منفی بزرگسالان
کودکان چیزهای زیادی از طبیعت و آدمهای پیرامون خود یاد میگیرند اما باز هم پدر و مادر مهمترین الگوهای زندگی آنها هستند! امروزه والدين آنقدر مشغله کاری دارند که فرصت ندارند وقت خود را با فرزندانشان بگذرانند. وقتی پدر یا مادر خسته از سرکار به خانه باز میگردد و میبیند فرزندش هنوز تکالیف مدرسهاش را انجام نداده، عصبانی میشود و به شیوههای انضباطی مانند فریاد کشیدن و کتک زدن او متوسل میشود. این کار، غلط و ناجوانمردانه است.
عدم یادگیری روشهای حل اختلاف بخاطر تنبیه بدنی کودک
تنبیه بدنی، حواس بسیاری از کودکان را پرت میکند. به این ترتیب آنها دیگر یاد نمیگیرند با شیوههای اجتماعی قابل قبول اختلاف خود با دیگران را حل کنند. وقتی کودکی تنبیه بدنی میشود، احساساتی مانند خشم، ناامیدی و ترس بر روح و روان او حاکم میشود. ممکن است او افکار انتقامجویانه در سر خود بپروراند و دیگر یاد نگیرد چگونه با موقعیتهای مشابه روبهرو شود. او هرگز یاد نمیگیرد در آینده چطور باید از پس یک اتفاق ناگوار بربیاید بنابراين به یک فرد خشن تبدیل میشود.
آسیب جدی کودک در اثر تنبیه بدنی
تنبیه بدنی از بسیاری جهات میتواند خطرناک باشد، مثلا اگر در اثر خشم به صورت او سیلی بزنید ممکن است برخورد انگشتان شما موجب آسیبدیدگی یا خونریزی در صورت او شود. ضربه زدن به نقاط ظریفی از صورت مانند چشم و گوش خیلی خطرناک است. بعضی از کودکان در اثر تنبیه بدنی دچار آسیب دیدگی اعصاب شده، فلج میشوند یا جان خود را از دست میدهند.
کلام آخر
شما میتوانید برای تربیت و کنترل فرزند خود از تکنیکهای مثبتی مثل تقویت رفتارخوب، نادیده گرفتن رفتارهای منفی خاص، صبوری، عشق ورزیدن به آنها و کنترل خشم خود نسبت به کار اشتباه آنها استفاده کنید.
تنبیه بدنی به هر شکلی که باشد قطعا بین شما و فرزندتان دیوار و حائل ایجاد میکند. خود ما از کسانی که به نوعی سعی میکنند به ما آسیب برسانند نفرت داریم. به هر حال این طبیعت انسان است و پدر و مادر باید بدانند تاثیر انضباطی تنبیه بدنی، سطحی و موقتی است.
برای ایجاد یک پیوند دائمی با فرزندتان باید در کنار آموزش نظم و انضباط، به او احترام هم بگذارید. تنبیه بدنی مولد احساس ترس است و برای همیشه بین والدین و فرزندان فاصله میاندازد. بسیاری از والدین اغلب به یاد نمیآورند که خودشان در دوران کودکی تا چه اندازه از تنبیه شدن متنفر بودهاند.
شیوههای مثبت و متعددی برای نزدیک شدن به کودک و یادآوری اشتباهاتی که مرتکب شده وجود دارد.