افزایش مسئولیت پذیری کودکان با مشارکت در کارهای خانه
روانشناسان معتقدند هنگامی که به کودکان اجازه داده می‌شود تا به بزرگترها کمک کنند، احساس تعلق بیشتری به خانواده می‌کنند،مستقل بودن را یاد می‌گیرند، و از پس مسئولیت‌های خود برمی‌آیند.
والدین اغلب تصور می‌کنند محول نمودن امور خانه به کودکان تمام انرژی آن‌ها را در چنین سنین حساسی تحلیل می‌برد. اما روانشناسان معتقدند هنگامی که به کودکان این شانس داده می‌شود تا به ما کمک کنند، احساس تعلق بیشتری به خانواده می‌کنند، استقلال را یاد می‌گیرند، و از پس مسئولیت‌های خود برمی‌آیند.
با چنین طرز تفکری، تصمیم گرفتیم تا یک سری راه حل در اختیار شما قرار دهیم که نشان می‌دهد می‌توان کارهای خانه را در سنین مختلف به کودکان محول نمود. کارهای خانه برای کودکان در سنین مختلف:
سه سالگی:
جمع کردن اسباب‌بازی‌ها و قرار دادن آن‌ها در جعبه مخصوص.
مسواک زدن دندان‌ها، شستن دست و صورت و خشک‌کردن آن‌ها، شانه کردن موها.
درآوردن و پوشیدن لباس‌ها با اندکی کمک.
همچنین:
قرار دادن کتاب‌ها و روزنامه‌ها در قفسه.
قرار دادن دستمال‌ها، بشقاب‌ها و قاشق و چنگال‌ها روی میز.
مرتب کردن صندلی خودشان پس از صرف غذا.
تمیز کردن جاهایی که خودشان نامرتب کرده‌اند.
قرار دادن ظروف کوچک در کابینت و برداشتن وسایل از کابیت‌های پایین.
چهارسالگی:
کمک به مرتب کردن تختخواب.
گردگیری وسایل.
کمک به تهیه دسر(به عنوان مثال تزئین کیک).
همچنین:
چیدن میز شام، شامل چیدن بشقاب‌های چینی.
تمیزکردن باغچه.
کمک به شستن ظروف یا قرار دادن ظروف در ماشین ظرفشویی.
پنج سالگی:
مرتب کردن تختخواب. کمک به تمیز کردن خانه.
پرداختن پول به فروشنده در فروشگاه.
غذا دادن به حیوانات خانگی و تمیز کردن آن‌ها.
بستن بند کفش خودشان.
همچنین:
درست کردن ساندویج یا صبحانه‌ایی ساده و تمیز کردن وسایلی که استفاده کرده‌اند.
مرتب کردن میز شام.
لباس پوشیدن و مرتب کردن لباس‌ها.
تا کردن لباس‌های تمیز و قرار دادن آن‌ها در کمد.
شش سالگی:
جارو کردن فرش‌ها.
آب دادن گل‌ها و گیاهان.
بیرون بردن سگ‌ها.
بیرون بردن زباله‌ها.
همچنین:
انتخاب لباس‌ها بر اساس هوا یا مناسبت‌ها.
آویزان‌کردن لباس‌ها در کمد.
آماده کردن وعده غذایی ساده.(همچون ساندویج گرم یا تخم‌مرغ پخته).
جمع کردن وسایل مدرسه.
پوست کندن سبزیجات.
چیدن میز.
هفت سالگی:
حمام کردن سگ یا گربه خانگی.
اتو کردن‌های ساده.
همچنین:
انجام دادن کارهای خانه که والدین برایشان تعیین می‌کنند.
بیدار شدن از خواب و رفتن به تخت در شب‌ها بدون تذکر والدین.
تمیز کردن حمام پس از استحمام.
هشت – نه سالگی:
شستن حیاط.
مرتب کردن دراورها و کمد لباس‌های خودشان.
دوختن دکمه‌ها و درزها.
همچنین:
آماده کردن حمام برای خودشان.
کمک به دیگر اعضا خانواده.
مراقبت از خواهر یا برادر کوچکتر.
رنگ کردن اشیاء.
نه – ده سالگی:
استفاده از ماشین ظرفشویی و خشک‌کن.
عبور از خیابان به تنهایی.
استقبال از مهمان‌ها در خانه.
همچنین:
تعویض روتختی‌ها.
خرید برخی از اقلام خانه از روی لیست خرید.
رفتن به خانه دوستان با هماهنگی قبلی، بهتر است مسیر نزدیک بوده تا پیاده بروند.
آماده کردن غذای ساده برای خانواده.
تدارک وسایل کمک‌های اولیه.
شستن ماشین.
ده – یازده سالگی:
سوار شدن به اتوبوس.
برعهده گرفتن مدیریت پول‌های اندکی که دارند.
همچنین:
سپری کردن برخی اوقات در خانه به تنهایی.
پذیرش مسؤلیت سرگرمی‌های خودشان.
یازده – دوازده سالگی:
کمک به والدین در امور مهم.
تمیز کردن گاز و فر.
همچنین:
کمک به خواهر و برادرهای کوچکتر در رفتن به تختخواب.
انجام مسؤلیت‌های محوله به طور مستقل.
مدیریت زمان در انجام تکالیف مدرسه به طور مستقل.
سیزده – هفده سالگی:
تهیه غذا برای تمام افراد خانواده.
کمک به افرادی که دوستشان دارند در مواقعی که نیاز به کمک دارند.
همچنین:
خوابیدن در زمان معین(با توافق والدین).
درک واقعی از توانایی‌های خود.
اتخاذ تصمیم‌های قاطع.